Geschiedenis - Naamgeving
Veel fanfares of harmonies die vorige eeuw in de nederige dorpen of gemeensten van onze stille kempen opgericht werden waren nogal sterk parochiaal gebonden. Getuigen daar van zijn de verschillende maatschappijen die de naam dragen van Sinte Cecilia, patrones van de muziek (Herentals-Berlaar-Nijlen-Booischot, ens). Andere verenigingen verkozen de naam van hun parochieheilige nl. Sint Donatus (Bouwel), Sint-Pieter (Herenthout), Sinte Amelberga (Wechelderzande en Zandhoven).
In Grobbendonk kreeg de mooi klinkende naam De Broedermin de voorkeur. Ouderen cultuur-minnende mensen - goed vertrouwd met de vroegere Grobbendonkse handel en wandel - zijn van mening dat dit gebeurd is onder een zekere liberale invloed. Het is zo dat deze stelling moeilijk achterhaald of bewezen kan worden, toch is dit best mogelijk geweest.
In 1857 telde Grobbendonk 1.338 inwoners, waarvan slechts 40 stemgerechtigd. Wie waren dat? De vermogende burgers, die geld en goederen bezaten en daarvoor aan het "gouvernement" octrooien of grondlasten betaalden, kregen stemrecht. Grootgrondbezitters kregen zelfs een meervoudig stemrecht. De democratische rechten en vrijheden waren dus in grote mate het monopolie van de bezittende klasse, in die tijd ook wel eens de "Katholieke-Liberalen" genoemd of ook omgekeerd.